Hayat, bizi bazen hiç beklemediğimiz yollara sokan, planlarımızı altüst eden ve bizi yeniden şekillendiren bir yolculuktur. Bu yolculukta karşılaştığımız zorluklar ve “yapılamaz” denilen anlar, aslında kendimizi keşfetmemiz için birer fırsattır. Ben, hayatım boyunca “yapılamazlara” inanmadım ve bu felsefenin beni nasıl dönüştürdüğünü paylaşmak istiyorum.
Özgeçmişlerin Sakladığı Hikayeler
Özgeçmişlerimiz, genellikle ne yaptığımızı anlatan kelimelerden ibarettir. Ancak bu kelimeler, o başarıları elde ederken yaşadığımız acıları, hissettiğimiz mutlulukları veya geçtiğimiz zorlu yolları yansıtmaz. Her özgeçmişin arkasında, kelimelere sığmayan derin bir hikaye vardır.
Benim hikayem, iflah olmaz bir öğrenci olarak başladı. Sürekli yeni bir şeyler öğrenme ve öğrendiklerimi başkalarına anlatma tutkusuyla doluydum. Akademik kariyerim, anneliğim, hayvan sevgim gibi birçok rolüm oldu. Ama beni bugüne getiren asıl yolculuk, hayatın bana sunduğu beklenmedik dönemeçlerle şekillendi.
Planların Değiştiği An: “Yapamazsın” Dediklerinde
Her ailede olduğu gibi, benim ailemde de bir beklenti vardı: “Her eve bir doktor lazım, bunu da sen yapmalısın.” 18 tercihimin 16’sı tıp fakültesiydi. Sonuçta, iyi bir puana rağmen açıkta kaldım ve kendimi hiç istemediğim bir bölümde, Ziraat Fakültesi’nde buldum.
Ancak hayat, bir kapıyı kapatırken diğerini aralar. O dönemde radyoda dinlediğim, entelektüel üniversite hocalarına hayrandım ve “Büyüyünce ben de böyle olacağım” derdim. Hiç istemediğim bir bölümü bitirmişken, karşıma sosyal bilimlerde yüksek lisans yapma fırsatı çıktı. Hayalim olan sosyolog ya da edebiyatçı olamasam da, hayalime giden başka bir yol bulmuştum. Bu süreçte, “Allah’ım ben bu adamla evlenmeliyim” dediğim insanla evlendim, o da benim hocam oldu.
Fakat kader, 2002 yılında o harika insanı benden aldı. Evimizin önünde öldürüldü. 10 ve 11 yaşlarındaki iki kızımla ve devasa bir travmayla baş başa kaldım.
Zorlukları Fırsata Çevirmek: Kendini Yeniden Keşfetmek
Bu büyük trajedinin ardından, bir kenara çekilip acı çekmek yerine, bu durumla başa çıkmayı öğrenmem gerektiğine karar verdim.
- Akademik Bir Yaklaşım: Travma ve yas üzerine Batı’da yapılan çalışmaları araştırmaya başladım. Seminerlere, kurslara katıldım ve bir süre sonra kendimi lisanslı bir yas danışmanı olarak buldum.
- Geçmişin İzlerini Takip Etmek: Zor bir çocukluk geçirmiştim. Evdeki şiddet ortamından kaçmak için mutlu aile hikayeleri uydururdum. Bu geçmişim, beni aile danışmanlığı alanına yönlendirdi ve bir süre sonra ruhsatlı bir aile danışmanı oldum.
Yaşadıklarımın hiçbirinin tesadüf olmadığına inanmaya başladım. Ben atomu parçalamak için burada değilim. Sadece tek bir şey yaptım: Kendimi keşfetmeye yönelik bir adım attım. Çünkü her başlangıç, iyi ya da kötü, ilerlemenin ve gelişmenin en önemli adımıdır.
Hayata Karşı Duruş: Gülümsemek ve Denemek
Zor zamanlarda bile gülümsemeyi hiç bırakmadım. Çocukken mutsuz aile ortamına bir direnç olarak başlayan bu eylem, zamanla yaşamımın en önemli parçası haline geldi. Gülümsemek, bizi güçlü kılan ve dayanma gücü veren en basit ama en etkili eylemdir.
“Yapamam” diye bir cümle kurmak yerine, kendime hep şu soruyu sordum: “Dur bakalım, bunu nasıl yapabilirim?”
- Her Deneme Bir Kazançtır: Bir şeyi denediğinizde ve istediğiniz gibi sonuçlandığında, bu yaşamınızdaki başarı hanesine yazılır.
- Başarısızlık Diye Bir Şey Yoktur: Eğer istediğiniz sonuçla karşılaşmazsanız, bu da yaşamınızdaki deneyim hanesine yazılır. Her durumda bir kazanç söz konusudur. Deneyim kazanmak, başarıya giden yolda en önemli adımdır.
Sonuç olarak, her şeye rağmen gülümsemekten ve denemekten asla vazgeçmeyin. Çünkü “yapılamaz” diye bir şey yoktur; sadece henüz nasıl yapılacağını bulamadığımız şeyler vardır.
