Hayatımız boyunca dikkatimizi çeken, bizi heyecanlandıran birçok yola gireriz. Mühendis olmak, yönetici koltuğuna oturmak, prestijli bir tasarımcı kimliğine bürünmek… Bunlar kulağa hoş gelen, toplum tarafından onaylanan “ilgi çekici” hedeflerdir. Peki, bu ilgi alanları gerçekten bizim “tutkumuz” mu? Tasarımcı Yiğit Kuyulu, kendi hikayesi üzerinden ilgi ile tutku arasındaki o ince ama hayati çizgiyi anlatıyor ve tüketim çılgınlığına karşı “zamansız” bir duruş sergiliyor.
İlgi Alanlarından Tutkuya: Bir Kariyer Yolculuğu
Her şey, bir şeylerin dikkatimizi çekmesiyle başlar. Dikkat ilgiye, ilgi isteğe, istek de eyleme dönüşür. Yiğit Kuyulu’nun yolculuğu da tam olarak böyle başladı.
- Mühendislik İlgisi: Bir fabrikayı yönetme, verimliliği artırma fikri ilgisini çekti ve endüstri mühendisi oldu. Ancak bir Alman fabrikasında 3000 saatlik bir çamaşır makinesi raporu hazırlarken fark etti ki, analitik düşünse de ruhu bir mühendise ait değildi.
- Tasarım İlgisi: Küçüklüğünden gelen tasarım merakı onu İtalya’ya, prestijli Domus Academy’ye götürdü. Ardından moda sektörünün önde gelen firmalarından birinde tasarımcı olarak çalışmaya başladı.
- Kayboluş Hissi: Her şey harika görünüyordu. İlkbahar-yaz koleksiyonları, sonbahar-kış koleksiyonları… Ancak bu döngü devam ettikçe bir boşluk hissetmeye başladı. Hem sürekli tüketiyor hem de tüketim toplumuna doğrudan hizmet ediyordu. Bu acı verici farkındalık, onu her şeyi reddedip kendi yolunu aramaya itti.
Anladı ki, yönetici olmak ilgi çekiciydi ama onun tutkusu üretimi yönetmek değil, üretimi bizzat kendi elleriyle yapmaktı. Onun tutkusu, bir şeyleri onarmak, geri dönüştürmek ve tüketmek yerine tamir etmekti.
Tüketim Toplumuna Karşı “Zamansız” Bir Duruş: Atelier Altan
Bu arayışın sonunda, kendi felsefesini yansıtan “Atelier Altan” doğdu. Bu sadece bir marka değil, bir yaşam biçimiydi.
- Atelier Altan’ın Anlamı:
- Atelier: Zamansız bir mekanı, bir atölyeyi simgeler.
- Alt: Gökyüzündeki en parlak 12. yıldız olan “Altair”den gelir (kendi doğum tarihine bir gönderme).
- Tan: Kuyumcu olan babasının zanaatkar kimliğini ve kendi “artizan” tarafını temsil eder.
Bu atölyenin amacı basitti: Tüketilmeyen, zamansız ve bir felsefesi olan tasarımlar yapmak. Bu arayışın cevabını ise bisiklette buldu.
Bisikletlerden Dolma Kalemlere: Atıktan Sanata
Yiğit Kuyulu için bisiklet, yüksek bir felsefeye sahipti. İtalya ve Fransa’dan bulduğu eski bisikletleri kendi atölyesinde, kendi elleriyle hayata döndürmeye başladı.
- Kişiye Özel Bisikletler: Her bir parçayı tek tek eliyle işleyerek, kaynak yaparak ve tornalayarak modernist ama klasik tekniklerle zamansız bisikletler üretiyor. Her bisikletin bir adı ve bir hikayesi var.
- Atıktan Doğan Sanat: Bisiklet yapımından artakalan ve “hurda” olarak görülen çelik borulardan ilham aldı. Bu boruların bir dolma kalem genişliğinde olduğunu fark etti ve onlardan kişiye özel, felsefesi olan dolma kalemler yapmaya başladı. Böylece bisikletin hikayesi, bir yazarın elinde devam ediyordu.
- Doğal ve Ömürlük Malzemeler: Tasarımlarında pirinç ve ahşap gibi yaşayan, ömürlük malzemeler kullanmayı tercih ediyor. Çelik ve alüminyum gibi zamanla yıpranan malzemeleri reddediyor. Yaptığı her ürünün, sahibinin yaşam tarzını yansıtmasını ve onunla birlikte yaşamasını hedefliyor.
Üretmenin Hazzını Paylaşmak
Bu tutkulu üretim süreci, başkalarının da ilgisini çekti. “Altan Kardeş Atölyesi” adıyla bir workshop markası daha oluşturdu. Bu atölyede, hafta sonları insanlar gelip 3-4 hafta içinde, en başından sonuna kadar kendi bisikletlerini kendileri yapıyorlar. Bu, “İhtiyacım olan her şeyi ben kendim yapabilirim” felsefesinin bir yansıması. Katılımcılar, üretmenin o saf hazzını tadarak kendi emeklerinin ürünü olan bisikletleriyle atölyeden ayrılıyorlar.
Sonuç olarak, eğer siz de ilgi alanlarınızla tutkulu olduğunuz konuları ayırt edebilirseniz, belki de çok daha dingin, mutlu ve başarılı bir hayat elde edebilirsiniz. Bazen en büyük mutluluk, en parlak kariyer yollarında değil, Galata’da küçük bir atölyenin samimiyetinde gizlidir.