Sanatın, özellikle de müziğin bir toplumun geleceğini nasıl şekillendirebileceğini hiç düşündünüz mü? Barış İçin Müzik Vakfı, tam da bu sorunun cevabını veren, umut ve inançla yoğrulmuş 10 yıllık bir hikayenin kahramanı. Bu sadece bir orkestra projesi değil; imkansızlıklar içinde filizlenen bir liderlik ve toplumsal dönüşüm hareketinin en canlı örneği.
Fırsat Eşitliğiyle Başlayan Bir Hayal: Barış İçin Müzik’in Doğuşu
Her şey 2005 yılında, “Bu dünyanın adil ve fırsat eşitliği yaratan bir dünyaya ihtiyacı var,” diyen Mehmet Selim Baki’nin büyük özlemiyle başladı. Edirnekapı’daki Ulubatlı Hasan İlköğretim Okulu’nda sadece 15 öğrenciyle başlayan bu serüven, bugün binlerce çocuğun hayatına dokunan dev bir aileye dönüştü.
Vakfın temel amacı son derece net ve güçlüydü:
- Mümkün olduğu kadar fazla çocuğa ücretsiz müzik eğitimi ulaştırmak.
- Çocukların sanatsal yaşamlarının önüne kurulmuş olan ekonomik ve sosyal engelleri tamamen ortadan kaldırmak.
Bu çocuklar, toplumun en şanslı kesimlerinden gelmiyorlardı. Ancak onlara bir fırsat verildiğinde, aradaki tüm farkların nasıl kapanabileceğini ve en prestijli sahnelerde bile ne kadar başarılı olabileceklerini tüm dünyaya gösterdiler. Bir parkta “Daha Dün Annemizi” çalarak başlayan yolculukları, onları TEDx sahnesine kadar taşıdı.
Krizden Doğan Liderlik: Gençlerin Orkestrayı Sahiplenmesi
Her büyük hikayede olduğu gibi, Barış İçin Müzik’in yolculuğu da güllük gülistanlık değildi. Vakıf, yaklaşık iki yıl önce kapanma ve orkestranın bitirilme noktasına geldi. Kurucular, bir hafta boyunca vakfın kapısından içeri giremeyecek kadar travmatik bir süreç yaşadı. En zoru ise, bir anda sıfır öğretmenle kalmalarıydı.
Ancak tam da o umutsuzluk anında, inanılmaz bir şey yaşandı. Vakfa geri döndüklerinde karşılaştıkları manzara, projenin ruhunu özetliyordu:
- Orkestra, salonda hazır bir şekilde bekliyordu.
- Öğrencilerden biri olan Kübra, orkestranın başına geçmişti ve tüm arkadaşları ona destek olarak kendi kendilerine çalışmaya devam ediyorlardı.
Bu an, projenin dönüm noktasıydı. O gün anlaşıldı ki, gençlere ve çocuklara gerçekten inandığınızda, onlar her türlü zorluğun üstesinden gelebilirler. Barış İçin Müzik Vakfı, o andan itibaren tamamen çocukların vakfı haline geldi. Bu gençler, 3 ay boyunca öğretmenleri olmadan birbirlerine destek olarak orkestrayı ayakta tutmakla kalmadılar, bugün kendi yetiştirdikleri 95 kişilik yeni bir senfonik orkestraya öğretmenlik yapıyorlar. Sahiplenmek ve bir şeyi içselleştirmek tam olarak böyle bir şeydi.
Sanatın Gücü ve Ortak Yaşam Çağrısı
Dışarıda öfke ve üzüntü dolu zor bir hayat var. Peki, bu zorluklarla nasıl başa çıkacağız? Konuşmacının da vurguladığı gibi, sanat bir lüks değil, temel bir ihtiyaçtır.
Sanat, hayatımızı değiştiren ve hepimizi başka noktalara taşıyan bir unsur. Tıpkı ekmek gibi, su gibi… O olmadan mutlu olabilme şansımız yok.
Hayal edin; sevgi ve sanatla dolu ortak bir yaşam alanı yaratıyoruz. Türkiye’nin her yerinde bekleyen çocuklara orkestralar ulaştırıyoruz ve yüzlerce çocuğun aynı anda, tek bir parçayı çalmasından doğan o inanılmaz uyumu ve zevki paylaşıyoruz. İşte o zaman dünyamız çok daha yaşanılır bir yer olmaz mıydı? Barış İçin Müzik, bu hayalin mümkün olduğunun en büyük kanıtı. Onların enerjisi, hepimize ilham vermek için burada.
